Hû-Dost

Bir hikayem var içimde; sessizce konuşan ama bir türlü dile dökemediğim. İfade gücümün sınırlarını zorlayan. Belki bende varoluşsal gerçeğin sınırlarında dolaşıp uzlaşamadığım…Bir hikayem var benim; gürültülü sesler ve sözlerin içimde biriktiği. Derin kuyularda boğazımdan süzülen çığlıkların yankılanarak kabıma çarptığı, tekrar tekrar sese dönüşen. Öyle bir his ki, usta bir sesin arkasındaki VOKAL gibi! Sırası gelince ezberleri bozan, sonra bir sessizlik, bir çekilme, kendine dönen semazen misali… Hep aynı nokta ve ben…